Ως σκολίωση ορίζουμε το μη φυσιολογικό, πλάγιο κύρτωμα της σπονδυλικής στήλης, άνω των 11 μοιρών, που συνοδεύεται από σύστοιχη στροφή της σπονδυλικής στήλης.
Παρουσιάζεται στην θωρακική ή θωρακοοσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και σπανιότερα μόνο στην οσφυϊκή ή την αυχενική. Το κύρτωμα έχει είτε σχήμα C (αν αφορά μόνο το θώρακα ή την οσφύ), είτε το σχήμα S (αν είναι θωρακοοσφυϊκή). Η τελευταία χαρακτηρίζεται και ως αντισταθμιστική σκολίωση.

Συχνότερη μορφή σκολίωσης είναι η ιδιοπαθής, η οποία είναι άγνωστης αιτιολογίας και στο μεγαλύτερο ποσοστό αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας κι επηρεάζει συνήθως τα κορίτσια.
Άλλες μορφές είναι: η συγγενής σκολίωση, η οποία οφείλεται σε εκ γενετής ανωμαλία των σπονδύλων, σκολίωση από εκφυλιστικά αίτια(π.χ. σε ηλικιωμένους), η λειτουργική, που προκαλείται από την αντιστάθμιση που κάνει το άτομο για να αποφύγει καταστάσεις όπως ο πόνος από έντονο μυϊκό σπασμό, από ανισοσκελία, κακή στάση κ.α
Η φυσικοθεραπεία επικεντρώνεται στην επανεκπαίδευση του εγκεφάλου για τη διόρθωση της στάσης του σώματος και τη διευκόλυνση της ευθυγράμμισης της σπονδυλικής στήλης.

Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση έχει στόχο:
> την αργή εξέλιξη της πάθησης
> τη μείωση και σταθεροποίηση της υπάρχουσας καμπυλότητας
> τη βελτίωση της λειτουργικότητας και της εμφάνισης
> την εξάλειψη της ανάγκης για επεμβατική στήριξη ή χειρουργική επέμβαση