Με τον όρο κυφωτική στάση, εννοούμε μια μυοπεριτονιακή ανισορροπία που οδηγεί σε μια καμπτική στάση του κορμού. Μπορεί να ξεκινήσει νωρίς, ακόμη και από τη παιδική ηλικία. Τελικά, αυτό που συμβαίνει είναι τα μαλακά μόρια στη πρόσθια επιφάνεια του κορμού να «κονταίνουν» και να «σφίξουν», ενώ οι μύες της οπίσθιας ωμικής ζώνης αδυνατίζουν και υπερδιατείνονται, επιτρέποντας στη βαρύτητα να αυξήσει την κυρτότητα στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και να προβάλλει το κεφάλι προς τα εμπρός.

Η αυξημένη θωρακική κύφωση συνοδεύεται από ανατομικές προσαρμογές, που συνοδεύονται από την ανάλογη συμπτωματολογία, όπως για παράδειγμα αυχενικό πόνο και πονοκέφαλο, πόνο στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης που πολλές φορές μπορεί να αντανακλά και στην πρόσθια επιφάνεια του θώρακα. Πιο αναλυτικά, εκτός από τη πρόσθια κλίση στο κεφάλι και τα άνω άκρα, οδηγεί σε οπίσθια κλίση της λεκάνης, δηλαδή σε απώλεια της οσφυϊκής λόρδωσης, με μόνιμη διάταση των μυών και συνδέσμων της περιοχής.
Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να αναφερθεί ότι το επιθυμητό αποτέλεσμα της θεραπείας είναι μια όσο το δυνατόν καλύτερη ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης δηλ μια κανονική κύφωση. Ακόμη και στην περίπτωση που αυτό δεν επιτευχθεί η θεραπεία στοχεύει στην πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας και του πόνου.

Η φυσικοθεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

• Ασκήσεις για τη βελτίωση της αντοχής, της στάσης του σώματος ή της ελαστικότητας
• Βιομηχανική διόρθωση και επανεκπαίδευση
• Ηλεκτροθεραπεία
• Μάλαξη μαλακών ιστών, κινητοποίηση σπονδυλικής στήλης
• Στήριξη της στάσης
• Συμβουλές για την τροποποίηση της δραστηριότητας